Co to jest mutyzm wybiórczy?
Mutyzm wybiórczy to zaburzenie lękowe. Jest rozumiany jako ogromny lęk przed byciem słyszanym lub nawet byciem widzianym podczas mówienia w pewnych okolicznościach.
Kto pierwszy opisał mutyzm wybiórczy? Czy mutyzm wybiórczy to nowa moda?
Mutyzm wybiórczy (czasami spotyka się nazwę mutyzm selektywny) jest nazwą stosunkowo nową, jednak problem jest znany od lat. W roku 1877 Niemiecki lekarz Adolf Kussmaul opisał dziecko, które nie mówi w pewnych sytuacjach pomimo pełnej zdolności do wypowiadania się. Nazwał to zaburzenie aphasia voluntaria zakładając, ze jest to świadomy wybór tych osób.
Prawie 60 lat później, w roku 1934, szwedzki psychiatra Moritz Tramer wybrał słowa selective mutism nadal uważając, ze dziecko decyduje świadomie o tym, w których sytuacjach będzie mówić, a w których nie.
Obecna nazwa – mutyzm wybiórczy (selective mutism) – została zatwierdzona w roku 1994 przez Amerykańskie Towarzystwo Psychiatryczne.
W 2013 roku mutyzm wybiórczy został zdiagnozowany u mojej córki. Od tego czasu zaczęłam poszukiwać informacji na temat zaburzenia. Wiedzę zdobywałam głównie w języku angielskim, bo w języku polskim brak była rzetelnych źródeł. W 2014 roku założyłam grupę wsparcia i zaczęłam działania uświadamiające społeczeństwo. Mutyzm wybiórczy nie jest nową modą, ale dzięki wzrastającej świadomości społeczeństwa jest coraz szybciej prawidłowo diagnozowany, a dzięki aktualnej wiedzy – skutecznie leczony.